به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی هنر، رامین جوانرود؛ عضو هیئت داوران بخش صنعتی هفتمین جشنواره ملی «نقش تن‌پوش» با مثبت ارزیابی کردن روند برگزاری این دوره از جشنواره تا به این مرحله که در آستانه برگزاری اختتامیه آن قرار داریم، گفت: این جشنواره از جمله جشنواره‌هایی است که هر دوره رشدی محسوس در روند کمی و کیفی آن را شاهد هستیم، هر چند که تا رسیدن به آمال بزرگی که در سر دارد یعنی ارتباط مؤثر میان بخش صنعت و هنر و ایجاد تعامل میان ظرفیت‌های دانشگاهی با بازار کار، راه زیادی در پیش دارد.
وی با ابزار خرسندی از اینکه از دوره سوم این جشنواره به شکل مستمر در جریان داوری آثار به عنوان عضوی از فعالان صنعتی حوزه مد و لباس حضور داشته است، گفت: ضعف عمده‌ای که ممکن است جشنواره‌ای همچون «نقش تن‌پوش» از آن رنج ببرد، مستقیم به شخص من و سایر دوستان همکارم در حوزه فعالیت‌های صنعتی عرصه مد و لباس مربوط می‌شود، اینکه ما به دلیل مشغله فراوان کاری و حرفه‌ای خود آنچنان که باید و شاید برای جشنواره‌ای که عنوان جشنواره‌ خلاق را به دست آورده است وقت نمی‌گذاریم وگرنه که این جشنواره به خودی خود فاقد هر نقص ساختاری است و پویا و پُرشتاب راه خود را پیش گرفته و جریان دارد.
مدیر برند بادی اسپینر تصریح کرد: عمده مسئله‌ای که شخصاً برای من به عنوان عضو کوچکی از شورای سیاستگذاری این جشنواره تبدیل به یک دغدغه شده است، عدم ترسیم یک نقشه راه مشخص در قالب یک آئین‌نامه برای این رویداد با ماهیت هنری است، اینکه به هر حال این جشنواره باید چشم‌اندازی کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته باشد که بر مدار آن برنامه‌های اجرایی و ساختاری خود را که بی‌نقص‌ترین بخش جشنواره است را به پیش برده و به نتیجه مشخص، منتهی و منجر شود.
وی با اشاره به عدم تأمین وقت مناسب از سوی اعضای شورای سیاستگذاری و اختصاص آن به این جشنواره گفت: اگر نبود پشتکار و پیگیری‌های سرکار خانم زایجانی؛ دبیر این جشنواره و عزم و اراده ایشان حداقل در گردهمایی اعضای این شورا و هماهنگی وقت و زمان مشخص برای داوری آن هم در میان مشغله فراوان کاری که هر کدام از ما در برندها و شرکت‌های خود داریم، قطعاً این جشنواره در هیچ دوره‌ای به سرانجام نمی‌رسید و لذا همینجا باید از دبیر جشنواره، کمال قدردانی را داشته باشم.
جوانرود شکاف ارتباطی میان بخش صنعت با دانشگاه و به ویژه ظرفیت‌های موجود در دانشکده‌های هنری را آفت این حوزه دانست و گفت: جشنواره‌ای همچون «نقش تن‌پوش» و برخی از رویدادهایی که جهاد دانشگاهی هنر آن را به انجام می‌رساند همگی درصدد و تلاش برای ترمیم این شکاف و ایجاد اشتغال برای هنرمندان جویای نامی است که گوشه‌چشمی به بازار کار و آینده حرفه‌ای خود دارند و این امر برای شخص من به عنوان یک فعال در حوزه صنعتی عرصه پوشاک و مد و لباس یک تلنگر است که با اختصاص وقت بیشتر و تعامل و ارتباطاتی که با مراجع و مراکز مرتبط دارم، به قدر سهم خود برای پویایی، جریان‌سازی و نتیجه‌بخش بودن هرچه بیشتر این جشنواره، تلاش کنم.
مدیر برند بادی اسپینر با اشاره به اینکه در جریان داوری به یک نمونه چشمگیر از طراحی تی‌شرت برخورد کردم که قابلیت تولید انبوه را داشت، تأکید کرد: خوشبختانه دبیرخانه جشنواره پُل ارتباطی میان شخص من و طراح این اثر شد اما نکته اینجاست که به دلیل نبود یک بند قانونی و مشخص که شاید باید در همان آئین‌نامه نوشته نشده به آن اشاره شود، هیچ التزام و تعهدی از جانب ما به عنوان فعالان این عرصه به منظور حمایت از طراحان جوان و ورود آنها به بازار کار وجود ندارد و البته معدود تماس‌های من با این طراح نیز مثمر ثمر نبود که البته قبول دارم بخشی از این اتفاق قصور و کم‌کاری شخص من بوده است با این حال توقع شخص من از دبیرخانه جشنواره این است که پیگیر سرنوشت طراحان برتر خود باشد و در کوران اتفاقات و دغدغه‌های حرفه‌ای صاحبان برند، به نتیجه رسیدن این روند را به ما یادآوری کند.
وی در پایان گفت: متأسفانه به دلیل متداول شدن یک شیوه سنتی در برگزاری جشنواره‌های هنری، برگزاری مراسم اختتامیه و معرفی و تقدیر از برگزیدگان، خط پایان چنین رویدادهایی تلقی می‌شود و در نتیجه شاهد هستیم که اغلب آنها خروجی مؤثری ندارند، این امر موجب شده است که برگزیده جشنواره نیز به کسب رتبه اکتفا کند. شاید یکی از دلایلی که ما نیز پس از پایان جشنواره «نقش تن‌پوش» توفیقی در جذب طرح‌های برگزیده برای ورود به چرخه تولید انبوه را نداشته باشیم همین نکته باشد که شخص طراح نیز به کسب مقام برگزیده آن بسنده کرده و هیچگاه پیگیر سرنوشت طرح خود نیست که البته به نظر من این روند و ارتباط میان صنعتگر و هنرمند باید متقابل باشد.
انتهای پیام