با حضور ۷۰ کارشناس برای انتخاب آثار بخش مرور عدالت بیشتری در برگزیدن نمایش‌های بخش مرور جشنواره رعایت شده ولی این روش در سال‌ آینده باید مورد ارزیابی دقیق‌تری قرار گیرد. 

رضا آشفته به ایسنا می‌گوید:«عدالت بیشتری در این روش امتیازدهی رعایت می‌شود. خواه‌ناخواه حضور تعداد زیادی از افراد چه به لحاظ کمی و چه به لحاظ کیفی در شیوه امتیازدهی و معدل گرفتن، می‌تواند نزدیک به عدالت باشد. اما به دلیل اینکه نگاه‌ها و انتظارات متفاوت است، افرادی که نمایش‌شان در این بخش حضور دارند، تصور می‌کنند در انتخاب آثار عدالت رعایت شده و ارزیابی درستی صورت گرفته اما آنها که انتخاب نشدند، فکر می‌کنند عدالتی برقرار نشده. چراکه این امر نسبی است و در واقع نمی‌توان عدالت صددرصدی را در هیچ جا برقرار کرد.» 

این منتقد تئاتر با بیان جزییات بیشتری درباره امتیازدهی و چگونگی ارزیابی آثار، آن را روشی درست در معدل‌گیری می‌داند و معتقد است هرچه تعداد افرادی که یک نمایش را دیده باشند بیشتر باشد، نتیجه بهتری حاصل می‌شود: «این شیوه که براساس معدل کارها انتخاب می‌شوند، می‌تواند روش درستی باشد چون ممکن است یک نمایش را ۲۰ نفر دیده باشند و امتیاز کمی به آن بدهند و یا اینکه یک نمایش را ۱۰ نفر دیده باشند و امتیاز بالاتری گرفته باشد. با این‌حال باید از سال آینده ترتیبی داده شود که افراد با اطلاع و آگاهی از این امر به تماشای نمایش‌ها بنشینند و آثار بیشتری را هم ببینند. من اگر با آگاهی از اینکه باید برترین‌ها را انتخاب کنم به تماشای آثار می‌نشستم با نگاه دیگری آنها را مورد ارزیابی قرار می‌دادم.» 

به اعتقاد آشفته باید در امتیازدهی عناصر مختلف یک نمایش از هم تفکیک شود تا بتوان ارزیابی دقیق‌تری داشت: «امتیازدهی آثار برحسب یک تا هفت ستاره بود. اما فکر می‌کنم بهتر است به لحاظ تمام عناصری که در یک نمایش وجود دارد، مثل نمایشنامه، بازیگری، کارگردانی، طراحی لباس، موسیقی، افکت و... بتوانیم امتیازدهی را تفکیک کنیم. اگر بتوانیم در آینده جدول بزرگتری را طراحی کنیم و به تک‌تک عناصر امتیاز دهیم، معدل بهتری خواهیم داشت. ممکن است یک نفر با متن یک نمایش ارتباط برقرار نکند اما همان اثر، بازیگر و یا طراحی صحنه خوبی داشته باشد. اگر در امتیازدهی این عناصر از هم تفکیک‌شده باشند، معدل دقیق‌تر و قابل‌قبول‌تری بدست خواهد آمد. با همه اینها وقتی جمع زیادی به یک نمایش امتیاز می‌دهند و معدل آن گرفته می‌شود، ضریب خطا کمتر شده و این رای نزدیک‌تر به عدالت است، چراکه تعداد بیشتری به ارزیابی آثار پرداخته‌اند و در واقع نظر جمعی در پذیرش یا عدم پذیرش یک نمایش دخالت داشته است.»

رامتین شهبازی هم با آشفته هم عقیده است و تعداد بالای کارشناسان را باعث کاهش نقش انتخاب‌های سلیقه‌ای می‌داند و می‌گوید: «اصولا من معتقدم هرچقدر تعداد افرادی که آثار را انتخاب می‌کنند بیشتر باشد، بهتر است چون سلیقه‌ها متکثر شده و سلیقه چند نفر محدود در انتخاب‌ها نقش ندارد.»

او این شیوه امتیازدهی را با آکادمی اسکار مقایسه می‌کند: «استفاد از این روش ایده بدی نیست. اما وقتی این شیوه مثلا در آکادمی اسکار برای انتخاب فیلم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، فیلم‌ها را تقریبا همه اعضای آکادمی می‌بینند. اما وقتی بحث تئاتر مطرح است طبیعتا تعداد زیادی از افراد نمایش‌ها را ندیدند. بنابراین برای سال آینده باید افراد را موظف کرد که تئاترها را ببینند و با برنامه‌ریزی مدون نمایش‌های بیشتری توسط کارشناسان دیده شود. امسال ما در واقع ما با یک عمل انجام شده مواجه شدیم. باید کارشناسی بیشتری دراین‌باره برای سال‌های آینده صورت گیرد و روی این مسئله تاکید شود که نمایش‌های بیشتری باید توسط این افراد دیده شود تا ارزیابی بهتری صورت گیرد.»

 گفتنی است : دو منتقد تئاتری، تحلیل‌ها و نظراتشان را درباره سازوکار پیشنهادی امسال جشنواره‌ی تئاتر فجر برای بخش مرور آثار تهران مطرح کردند.